Tanbur, ud, keman; ney, kaval, flüd!
Üflemeliler, yaylılar, telliler!
Entsrumanlar!!!
Kapıldıkları o kusursuz ahengin içinde, ‘insan’ sesinin mükemmeliyetine ulaşmaktır amaçları.
Her bir notada, yüzlerini göğe çevirmiş yavru bir kuşun gayret ve açlığı...
Ne güzeldir ki; sesi, sazına izin veren insanlar!
Zordur sazın çilesi,
Böler insan sesi.
Bilmez ki çiğ,
Vahdettir sazın dileği.
0 Buyur Burdan Yak:
Yorum Gönder